کانون روزنامه نگاران و نويسندگان برای آزادی بار ديگر تنفر عميق خود را نسبت به کشتار زندانيان سياسی در ساليان پی در پی و طولانی توسط حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی ايران اعلام می نمايد.
کشتار تابستان سال ۶۷ که نقطه اوج کشتارساليانه حکومت اسلاميست، تنها نشان دهنده اوج هراس دولت ستم پيشه و در حال اهتزاز از انديشه ها و نيروهای بالنده کشورمان است. بی ترديد محکوميت اين اقدامات جمهوری اسلامی همراه با حمايت ما از مبارزات متداوم مردمان ملتهای کشورمان برای محو هرگونه بی عدالتی اجتماعی، انسانی، سياسی و فردی بموازات اعتراضات ما تا رسيدن به هدف مشترکمان عليه رژيم استبدادی حاکم ادامه خواهد داشت.
رژيم جمهوری اسلامی هنوز هم در کمال بی شرمی کشتارهای بی رويه ی خود را در پرده ای از سکوت لاپوشانی می کند و بخشی از دست اندرکاران ديروز اين جنايت ها که امروز خود قربانی ابزار سرکوب شده است، تلاش در افشاگری و مطرح ساختن سرکوب های وحشيانه اخير دارند. حال آن که با استتار تاريخ خونين دهه ۶۰ و اعدام های دستجمعی آن دوران، در تلاش رفع اتهام از خويش هستند. آنها خود را قهرمان های جديد مردم می نامند وبا افشاگری های متعدد خود از تجاوزات، شکنجه و سرکوب خود، خانواده ها و هم نظران خود در بازسازی تاريخ قهرمانی مردمی که هنوز بر سرزخم های باز خود زاری می کنند، تلاش می ورزند.
ما با محکوم کردن هرگونه سرکوب، شکنجه روحی وجسمی وکشتار توسط سرکوبگران در هر لباسی، موکدا از تمامی تاريخ نگاران، قلمزنان، هنرمندان و همه ی وجدان های بيدار می خواهيم تا تاريخ خونين دهه شصت را بفراموشی نسپارند و زوايای پنهان اين دوران سرکوب و کشتارهای جمعی را در نظرگاه همگان روشنی افزونتری بخشند.
بر همه ما آشکاراست که در تاريخ سی ساله ی کشتار و سرکوب در ايران، حکومت در هيچ مرحله ای از شقاوت خود کم نکرده است. با اين وجود صدای آزدی خواهی قوی تر و رساتر شده است. هم اکنون اين ندای آزادی خواهی مردم زخم خورده و استوار کشورمان است که بخشی از سرکوبگرانش را نيز به سوی خويش کشيده تا از اين جرسومه فساد حکومتی، حتی در گرد و غبار سرکوب ها، برای هميشه رهانيده شود. کشتار زندانيان سياسی در همه مراحل نشان داد که رژيم مستبد اسلامی تنها در حذف فيزيکی آنها موفق شده است و همه آن مبارزان، چه گمنام و چه شناخته شده که در گورهای دسته جمعی آرميده اند، در يک يک ما به زندگی خود ادامه می دهند.
با ابراز مهر به همه خانواده ها و دوستان زندانيان سياسی، خود را در غم و مبارزات آنان شريک می دانيم.
کانون روزنامه نگاران و نويسندگان برای آزادی
۱۰ سپتامبر ۲۰۰۹
آدرس الکترونيکی: rooznamehnegar@netcologne.de
http://news.gooya.com/politics/archives/2009/09/093464.php
کشتار تابستان سال ۶۷ که نقطه اوج کشتارساليانه حکومت اسلاميست، تنها نشان دهنده اوج هراس دولت ستم پيشه و در حال اهتزاز از انديشه ها و نيروهای بالنده کشورمان است. بی ترديد محکوميت اين اقدامات جمهوری اسلامی همراه با حمايت ما از مبارزات متداوم مردمان ملتهای کشورمان برای محو هرگونه بی عدالتی اجتماعی، انسانی، سياسی و فردی بموازات اعتراضات ما تا رسيدن به هدف مشترکمان عليه رژيم استبدادی حاکم ادامه خواهد داشت.
رژيم جمهوری اسلامی هنوز هم در کمال بی شرمی کشتارهای بی رويه ی خود را در پرده ای از سکوت لاپوشانی می کند و بخشی از دست اندرکاران ديروز اين جنايت ها که امروز خود قربانی ابزار سرکوب شده است، تلاش در افشاگری و مطرح ساختن سرکوب های وحشيانه اخير دارند. حال آن که با استتار تاريخ خونين دهه ۶۰ و اعدام های دستجمعی آن دوران، در تلاش رفع اتهام از خويش هستند. آنها خود را قهرمان های جديد مردم می نامند وبا افشاگری های متعدد خود از تجاوزات، شکنجه و سرکوب خود، خانواده ها و هم نظران خود در بازسازی تاريخ قهرمانی مردمی که هنوز بر سرزخم های باز خود زاری می کنند، تلاش می ورزند.
ما با محکوم کردن هرگونه سرکوب، شکنجه روحی وجسمی وکشتار توسط سرکوبگران در هر لباسی، موکدا از تمامی تاريخ نگاران، قلمزنان، هنرمندان و همه ی وجدان های بيدار می خواهيم تا تاريخ خونين دهه شصت را بفراموشی نسپارند و زوايای پنهان اين دوران سرکوب و کشتارهای جمعی را در نظرگاه همگان روشنی افزونتری بخشند.
بر همه ما آشکاراست که در تاريخ سی ساله ی کشتار و سرکوب در ايران، حکومت در هيچ مرحله ای از شقاوت خود کم نکرده است. با اين وجود صدای آزدی خواهی قوی تر و رساتر شده است. هم اکنون اين ندای آزادی خواهی مردم زخم خورده و استوار کشورمان است که بخشی از سرکوبگرانش را نيز به سوی خويش کشيده تا از اين جرسومه فساد حکومتی، حتی در گرد و غبار سرکوب ها، برای هميشه رهانيده شود. کشتار زندانيان سياسی در همه مراحل نشان داد که رژيم مستبد اسلامی تنها در حذف فيزيکی آنها موفق شده است و همه آن مبارزان، چه گمنام و چه شناخته شده که در گورهای دسته جمعی آرميده اند، در يک يک ما به زندگی خود ادامه می دهند.
با ابراز مهر به همه خانواده ها و دوستان زندانيان سياسی، خود را در غم و مبارزات آنان شريک می دانيم.
کانون روزنامه نگاران و نويسندگان برای آزادی
۱۰ سپتامبر ۲۰۰۹
آدرس الکترونيکی: rooznamehnegar@netcologne.de
http://news.gooya.com/politics/archives/2009/09/093464.php
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر