این هفته نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک درحالی برگزار خواهد شد که محمود احمدی نژاد بار دیگر همچون سالهای گذشته قصد دارد تا در این مجمع حضور یافته و سخنرانی کند.
سخنرانی‌های جنجالی او در سالهای گذشته درباره انکار هلوکاست و حذف اسراییل از نقشه جهان همواره حضور احمدی نژاد در نیویورک را با پوشش خبری وسیع مطبوعات و شبکه‌های تلویزیونی و به یک جنجال رسانه‌ای تمام عیار بدل کرده است و معمولا تجمع های اعتراضی را هم در شهر نیویورک بدنبال داشته است. تا پیش از این البته معمولا گروهای یهودی طرفدار اسراییل و یا ایرانیان خواهان تغییر رژیم در ایران، هسته اصلی این اعتراضات را تشکیل می داده اند. اما وقایع تابستان اخیر در ایران و رویارویی احمدی نژاد با جنبش سبز ترکیب احتمالی معترضان امسال را دگرگون کرده است.
محمود احمدی نژآد امسال در حالی بار سفر خود به نیویورک را به عنوان ریس جمهور ایران بسته که ملیون ها نفر(حتی با استناد به گزارشات رسمی و دولتی سیزده ملیون و پانصد هزار نفر) از معترضین به نتایج انتخابات ریاست جمهوری تحت فشار، ارعاب، ترس، وحشت، توهین و شکنجه هستند و دها نفر در جریان اعتراضات کشته شده اند و صدها نفر تنها به جرم فعالیت در ستادهای تبلیغاتی دیگر دستگیر و اعضا و فعالین جناح های سیاسی اصلاح طلب و منتقدین دولت در زندانها تحت شکنجه برای اعتراف گیری هستند.
احمدی نژاد در حالی امسال بار سفرش به نیویورک را بسته که تهرانِ در حالِ انفجار را او و یارانش تنها به اتکای حضور نیروهای ضد شورش و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی سپاه سر پا نگه داشته اند. احمدی نژاد در راه است و در خیالش بساط یک جنجال دیگر را می بافد. خیالی که تارش گرد و خاک به پا کردن در این سوی دنیا و پودش گرد مرگ بر تهران پاشیدن است. این ها تاملات و خیالات مردی نامیمون است در راه نیویورک که خودش را ریس جمهور ایران می داند.
اما مستقبلین. امسال و در همین هفته گروههای متنوع و متکثری از ایرانیان مقیم آمریکای شمالی، از سواحل غربی کالیفرنیا گرفته تا جنوب تگزاس و واشنگتن و ساکنین نیویورک و کانادایی ها به نیویورک خواهند آمد تا بزرگترین تجمع اعتراضی سبزنسبت به دولت کودتا در خارج از ایران را و در حمایت از ایرانیان سبز داخل کشور را برگزار کنند. نیویورک شهر مهمی است. مادر شهری مدرن که میزبان مردمان و رنگها و قومها و اذهاب و دسته ها و رویاهاست. نیویورک بازتاب صداهای جهان است.
البته این شهرپیش از این هم بازتاب صدای سبزها بوده است. از جمله اعتصاب غذای سیاسی روشنفکران و دانشگاهیان در برابر ساختمان سازمان ملل که پوشش رسانه ای وسیعی داشت و از بسیار مورد توجه محافل روشنفکری قرار گرفت و تجمع اعتراضی روز بیست و پنج جولای که در آن بزرگترین و منظم ترین راهپیمایی سبزها در سیصد شهر جهان و از جمله نیویورک برگزار شد و ایرانیان تمام خیابانهای مرکزی منهتن را سبز کردند. نیویورکی ها هم چنین با سامان دهی برنامه هایی در میادین و پارکهای شهرو با برگزاری یادمان برای شهدای وقایع اخیر تمام این روزها را در کنار مردم ایران بوده اند.
گروه "رای من کجاست؟ نیویورک" یکی از سازماندهان اصلی تجمعات اعتراضی در نیویورک، معترضان را دعوت به حضور در تجمعی اعتراضی در خارج ار کشور نسبت به جنایات اخیر در ایران و نقض حقوق بشر و شهروندی در ایران کرده است. این گروه در وبسایت خود http://voices4iran.org پیام این حرکت عظیم اعتراضی را درخواست از جامعه جهانی برای حمایت از حقوق بشر در ایران و رد سیاستهای نظامی گرایانه در قبال ایران و اعلام انزجاراز شکنجه، کشتار و تجاوز معترضان به نتایج انتخابات اخیراعلام کرده است و خواهان آزادی بیان و تجمعات اعتراضی، آزادی زندانیان سیاسی و دگراندیش و محاکمه عاملان جنایات اخیر در ایران شده است. برنامه تجمعهای اعتراضی در نیویورک در روزهای 22 تا 24 سپتامبر در برابر سازمان ملل متحد، دفتر ایران در سازمان ملل و بر روی پل تاریخی بروکلین برگزار خواهد شد.
اما مروری بر برنامه های این گروه. تجمع اعتراضی روز 22 سپتامبر با عنوان "ایران زنده است" با پخش کلیپی کوتاه از وقایع اخیر ایران به همراه صدای ضبط شده اعتراض مردم داخل ایران بر روی صفحه نمایشی که از مردم شکل گرفته آغاز خواهد شد و روز 23 سپتامبر راهپیمایی بزرگ سبزها از برابر دفتر ایران که محل اقامت اصلی احمدی نژاد خواهد بود به سمت ساختمان سازمان ملل انجام می شود تا خیابانهای مرکزشهرنیویورک بزرگترین تجمع اعتراضی سبزها را شاهد باشند.
درهنگام سخنرانی احمدی نژاد در سازمان ملل تجمع اعتراضی در برابر ساختمان سازمان ملل ادامه خواهد داشت و شعارهای تجمع کنندگان در حمایت از حقوق بشر، آزادی بیان و تجمعات، آزادی زندانیان سیاسی، دگراندیشان و معترضان به نتیجه انتخابات در ایران و محکوم کردن عاملان خفقان، سانسور رسانه ای، سرکوب، شکنجه و کشتار و مخالفت با اعمال تحریم های اقتصادی و تهدیدات نظامی علیه ایران خواهد بود.
اما بمب رسانه ای این حرکت اعتراضی روز 24 سپتامبر و با حرکت طومار سبزدر امتداد پل تاریخی بروکلین است که بی شک بیشترین تاثیر را برای آگاه ساختن افکار عمومی آمریکا و جهان از وقایع اخیر ایران و صدای اعتراض مردم ایران خواهد داشت.
طومار سبز که بیش از این ایفل را سبز کرده بود اینبار مهم ترین نماد شهر نیویورک را در هنگام حضور ریاست دولت کودتا سبز خواهد کرد. در روز 24 سپتامبر همچنین سخنرانانی چون حمید دباشی استاد دانشگاه کلمبیا، فاطمه حقیقت جو نماینده مجلس ششم، مسیح علینژاد روزنامه گار و بسیاری دیگر سخنرانی خواهند کرد و گروه کیوسک به اجرای موسیقی زنده خواهند پرداخت.
اما آنچه تجمع اعتراضی امسال را با سالهای پیش متفاوت خواهد کرد وحدت ایرانیان معترض به وقایع اخیر ایران و حضور سبز رنگشان است. رنگی که حرکت اعتراضی آن ها را از گروههای تندرو یهودی و سایر گروه‌هایی با خط و مشی سیاسی و ایدئولوژیک متمایز می کند و مانع از استفاده تبلیغاتی ماشین دروغ پراکنی رسانه های حکومتی ایران از جمله صدا و سیمای خواهد شد. اهمیت این تجمع و بازتاب آن در داخل ایران و جهان به حدی است که احمدی نژاد را وادار به واکنش در سخنرانی پیش از خطبه های نمازجمعه روز قدس کرد که خود نشاندهنده ترس روز افزون دولت کودتا و حامیان آنها از جنبش سبز و حرکتهای اعتراضی داخل و خارج از ایران است.
درهمین راستا برگزار کنندگان تجمع سبزها نیویورک با هدف انعکاس صدای اعتراض مردم ایران و با اعلام حمایت خود از نمادها و پرچم ملی ایران از معترضان درخواست کرده‌اند که برای حفظ وحدت و یکپارچگی از به همراه آوردن هر گونه پرچمی به مراسم خودداری کنند و تنها از نمادهای سبز که نماد فعلی جنبش اعتراضی مردم ایران است استفاده نمایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر