این بیانیه توسط دانشجویان حقوق دانشگاه علامه طباطبایی در میان اساتید این دانشکده پخش شده است.
به گزارش موج سبز آزادی متن این بیانیه به این شرح است:
به گناه تفکر . . . ؟
استاد عزیزم که این نامه را اکنون میخوانی... این نوشته ها از بطن جامعه ی خفقان زده و پراختناقیست که من و شما و هزاران دردآشنای دیگرکه در آن به امید روزنه ای برای هوای تازه است برمی آید. از طرف دوملیون دانشجوی علوم انسانیست و البته بیشتر که اکنون به زعم صنم های جاندار حاکم باید همراه با دروسشان نابود شوند اما ما فریاد می زنیم :فکر را نمی توان دربند کرد...
جوانانی که کودتایی خونین را درپوست و گوشت خود چشیدند و شهیدانی هم چون کیانوش آسا و ده ها تن دیگر برای آزادی ایران تقدیم این آب و خاک نمودند و حال که با چهرگان غم آلود و برآشفته ازخفقان و تجاوز و کشتار به این مکان مقدس می آیند شاید مرهمی باشد بر دل های خونین ما...
اما گویی زخم ها را پایانی نیست بعد از اخراج ناجوان مردانه و بی شرمانه دکتر مهریار داشاب به جرم بی جرمی، اکنون نوبت پیش کسوتان و نامداران حقوق ایران رسیده. چه کسی باور می کرد دکتر آزمایش، دکتر ضیایی بیگدلی و دکتر شریفی طراز کوهی به صرف تفکر و تعقل پوینده خویش قربانی این گرداب سیاه شوند. گویی بازنشستگی اجباری(=اخراج) دکتر محمد محمدی گیلانی مقدمه ی این حرکات ضد علمی زنجیره ای بود.
اکنون نوبت شماست. شما و وجدان شما.شما وقلب میلیون ها ایرانی آزدای خواه.آیا از وضع موجود راضی هستید که سکوت کرده اید؟!چه شده که اخراج ها و استعفای ناشی از اعتراض قلب شما را به درد نیاورده است ؟آیا اخراج و طرد یک متفکر کشتن وی نیست؟ انزوای یک دانشمند انحطاط بشر نیست؟ آیا شریعت مقدس تفکر را موجب طرد و اخراج می داند؟عقل و وجدان و انصاف و دیگر مفاهیم پاک بشری چطور؟ استاد ارجمندم اینها خبر از چه می دهد؟سکوتمان فریاد بی صداست اما ندایمان را سر دهیم.
در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند ز دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر